Terug in Suid-Afrika!

Na tagtig dae in die VSA het ek Maandag, 2 Mei veilig aangekom in Johannesburg. Dit was wonderlik om vir Dries, Bianca en Andre weer te sien!

Nou is ek terug by die werk. Ek het baie geleer en beleef; baie nuwe vriende en professionele kontakte gemaak; nuwe idees gekry en kennis opgebou ...

Hier is nog (vir oulaas) 'n paar foto's van die laaste week in Davis toe ek my aanbieding gedoen het en die afskeidsgeselligheid wat die biblioteek vir my gehou het. Die ander foto's is geneem op Atlanta lughawe tydens die (lang) terug-vlug na Suid-Afrika!

Dankie dat julle saam met my die VSA beleef het.

Lake Tahoe

Byna tagtig dae in die VSA - kan julle glo!

Ja, die tyd het vinnig verby gegaan en ek het ongelooflik baie geleer, gesien en beleef, maar, ek dink dit is nou tyd om huis toe te gaan. Veral, nadat ek verlede naweek een van die mooiste plekke in die wereld besoek het, voel ek dit was alles die moeite werd. Kom ek vertel julle van Lake Tahoe...

In Davis is dit nou lente en sonnig en bedags kan ek al somersklere dra. Lake Tahoe is in die berge, ongeveer 2 ure se ry vanaf Davis, California. Dit is ongeveer 7000voet bo seespieel, en dus heelwat kouer as die laerliggende Davis. Hier is sneeu , baie sneeu. Daar was huise waar ons verby gery het, waar die sneeu hoer as die huise self was. En dan is daar rye en rye Denne plantasies. En dan, die diepblou meer. Dit is net onbeskryflik mooi.

Hier is ook verskeie ski oorde waar mense van regoor die VSA kom vakansie hou.

Net voordat ek uit Suid-Afrika vertrek het, was daar 'n besoekende veearts by ons op Onderstepoort. Sy was toevallig van UCDavis af. Sy is nou terug in Davis, en het my genooi om saam met haar en haar man vir die naweek Lake Tahoe toe te gaan. Ons het in vriende van hulle se vakansiehuis gebly.

Saterdag het ons al om die meer gery en plek-plek gestop vir foto's. Ons het later die middag "snowshoeing" gedoen - mens trek sneeuskoene aan en loop op die sneeu (maklik, ne!) Dit was baie lekker - al het ek 'n paar keer op my agterstewe geland (gelukkig was die sneeu sag!). Sondag was ons rustig, want dit het baie gesneeu. Met die terugry het ons 'n ander roete gery en het ek my weereens verwonder aan die mooi natuurskoon.

Piekniekdag by UC Davis

Die UC Davis Piekniekdag is 'n tradisie wat reeds in 1909 begin het, met 'n piekniekfees vir die opening van 'n nuwe "university barn". En 'n fees is dit steeds!

Die universiteit en gemeenskap werk saam om hierdie dag spesiaal te maak vir almal. Dit begin vroeg met 'n pannekoek ontbyt, gevolg deur die parade. Hier neem almal aan deel - van die verskillende fakulteite tot die plaaslike busdiens! Dan is daar allerande interessante dinge wat regoor die kampus aangebied word - van kokkerot resies, tot geleenhede om bokke te melk; wyn proe, kos proe en heuning proe tot polisie demonstrasies; 'n Doxie Derby (met Duchshunde) en waterpolo; modeparades, "horse breeding demonstrations" - noem dit en dit is hier! Daar is demonstrasies en praatjies, uitstallings, sportbyeenkomste, musiek en baie kos!

Ek was by die parade en daarna is ek na die veld waar allerande honde dinge was. Ek het lekker gelag vir 'n kompetisie waar Border Collies drie skape in 'n kraaltjie moet injaag. Daar was ook verskeie honderasse op skou. Die mooiste vir my was die "Great Pyrenees" honde - groot, wit honde wat amper soos 'n reusagtige Labrador lyk met baie lang hare!

Daarna is ek na die rugby. Ja, hier op Davis het hulle inderdaad 'n rugbyklub! Davis het teen Cal Poly gespeel - en net na rustyd was die besoekers 17 - 5 voor!

Ek het ook 'n draai by die Biblioteek gemaak - wat ook vanaf 11:00 - 13:00 oop was met spesiale Piekniekdag uitstallings en dienste. Daarna het ek vir my 'n lekker roomys gaan koop en na die Mexikaanse musiekgroep geluister wat op die "East Quad Stage" opgetree het.

Ek het toe die veearts van hier wat onlangs in Suid-Afrika was hier raakgeloop, en ons is toe na Lake Spafford waar die "Battle of the Bands" aangebied is. Vier orkeste van verskillende universiteite kompeteer teen mekaar vir die orkes wat die langste kan aanhou speel, sonder om enige stuk wat gespeel word te herhaal. My gunsteling was UC Irvine se orkes - hulle tema was "Fantacyland" en hulle het regtig mooi gespeel. Ek is egter so 16:00 se kant daar weg en die orkeste hou glo aan tot na 22:00.

Wat my egter ook opgeval het, was dat ek nie een papiertjie of gemors gesien rondle het nie. Die terrein is as 'n "waste free area" verklaar - en niemand mors nie! (Kan net nie dink dat dit in Suid-Afrika sal werk nie!).

Daar was baie kinders, honde en lawwe studente! Inderdaad 'n lekker dag vir almal!

San Francisco

Vandat ek in California aangekom het, wou ek al San Francisco toe gaan, maar, weens die reen, is ek telkens afgeraai. Toe ek egter terugkom, na my besoek aan Philadelphia en New York, was California se lente behoorlik hier met sonskyn en bitter min wolke in die lug!

Dit was uiteindelik toe net die regte weer vir my om San Francisco toe te gaan! Sondag-oggend is ek baie vroeg na die Amtrak onder weg na San Francisco! Reeds met die eerste myl wat die trein Davis verlaat het, het my avontuur begin om 'n nuwe wereld te ontdek. Ek was nou al met die trein Sacramento toe, maar dit is die teenoorgestelde kant en hierdie was 'n nuwe omgewing vir my.

Soos ek al telkens genoem het, is Davis hoofsaaklik bekend vir sy boerdery bedrywighede. En behalwe vir die stalle op die Veeartsenykunde kampus en die baie produkte op die "Farmersmarket", het ek nog nie regtig plase gesien nie. Die plase hier is baie mooi - gesonde landerye, John Deere trekkers en die mooiste groen weivelde met swart, gesonde beeste (hier en daar is 'n paar bruines ook). En daar is baie water - ek dink net die Davis omgewing het meer water as die hele Suid-Afrika!

Ek het afgeklim by die Ferry Building en daar by 'n "coffeeshop" wat uitkyk oor die hawe, 'n koppie koffie en 'n pampoenmuffin geeet. Toe is ek reg vir die dag en het al langs die waterfront langs opgestap na Pier 39. Hier is baie oulike winkeltjies, restaurante en die vet, lui seeleeus wat in die son le en bak en "sing" - want jy hoor hulle voor jy hulle sien!

In een van die winkels het ek amper weer bewoe geraak toe ons eie sokker liedjie "It's time for Africa" (waka-waka) in een van die winkels gespeel het en ek vir 'n oomblik gewens het ek was terug op eie bodem!

Ek het toe van hier af aangestap na die Fisherman's Wharf en die Fort Mason park area - nogal 'n steil paadjie op - maar ek kon pragtige foto's van die Golden Gate brug van hier af neem. Daarna het ek bietjie deur 'n woongebied gestap, 'n vinnige draai in Chinatown gemaak en toe weer terug na Pier 39 vir 'n laat middagete. Ek kon nie glo die tyd het so vinnig verby gegaan nie, en net voor 5 uur is ek weer terug.

Ek het nie gedink ek sou San Francisco so gou weer sien nie, maar gister (Donderdag) het ek inderdaad weer die geleentheid gehad, toe die "faculty librarian" van die Carlson Health Sciences library, waar ek hierdie week deurbring, my genooi het om saam met haar UC San Francisco te gaan besoek. Dit is net 'n mediese kampus en hoofsaaklik net nagraadse studente in medies, tandheelkunde, aptekerswese en verpleegkunde en fisioterapie. Hier is 'n pragtige, moderne biblioteek met die beste fasiliteite. Hulle het onlangs die tweede vloer van die biblioteek opgegradeer en ingerig vir klaskamers met die nuutste tegnologie, 'n "technology commons" waar daar videos en "podcasts" en allerande tegnologiese goed gemaak kan word, en dan het hulle 'n "state of the art" simulasie area. Hierdie area lyk en voel soos 'n regte hospitaal met ondersoekkamers, teaters, ICU's, ongevalle afdeling, ens. Hulle gebruik modelle (poppe) wat soos regte mense lyk en wat deur 'n afstandbeheer deur die dosent gemanipuleer kan word om bv. te huil, of te bloei of op 'n sekere manier te reageer. Hulle kry ook van tyd tot tyd akteurs om as modelle op te tree. Baie indrukwekkend!

Nou ja, wie weet, miskien sien ek San Francisco gou weer....

New York, New York!

Wat se mens van New York? Hoe som jy een van die wereld se grootste stede in 'n paar woorde op?

Laat ek so probeer begin: New York is inderdaad baie groot - veral as jy so uit die vertrekkende vliegtuig daaroor terugkyk. Dit is behoorlik deur water omsingel en mens sien nie gewone, voorstedelike huise nie: net baie hoe geboue. Die mense wat hier in Manhattan bly, bly in, wat van buite af lyk na, oninteressante, kleinerige "apartments" - wat glo geweldig duur is.

Maar, dit wat ons al in die flieks gesien het, sien jy inderdaad hier: die baie geel taxis, die subways (eintlik sien mens dit nie, jy weet net dit is daar onder erens), baie, onvriendelike, haastige mense - meestal in donker korporatiewe snyerspakke met aktetasse, besig om besigheid te praat op hul "Blue tooths" of besig om 'n bagel te koop vir 'n vinnige ontbyt so in die hardloop.

Dan is daar die baie ontwerperswinkels in 5th Avenue: Prada, Elizabeth Arden, Tiffany and Co, Calvin Klein, Gucci, Armani...ek het al daarvan gehoor, maar kon dit nog nie regtig bekostig het nie... Maar daar is darem ook Chinatown wat meer bekostigbaar is en Little Italy, SOHO en die winkels in die Garment district.

Besienswaardighede is daar baie. Dinsdag het ons 'n juis bustoer gehad wat ons na van die belangrikstes geneem het - die Empire State building en die Rockerfeller gebou, Statue of Liberty, Central Park, Wall street, die 9/11 terrein en Time Square. Verskeie kulturele besienswaardighede kan besoek word en dit is inderdaad 'n uitdaging om te besluit watter Broadway show om te gaan kyk - hier het ek ongelukkig op uitgemis - van die ander lede van ons groep het na Phantom of the Opera gaan kyk, maar ek en my groepie het op die verkeerde subway geland en was toe te laat! Ons was darem by die American Museum of Natural History en by die New York Public Library. Daar is 'n groot verskeidenheid kunsmuseums en biblioteke in die stad.

Dis moeilik om nie gewig op te tel in New York nie. Die kos is "to die for"en die wyn vanuit die boonste rakke! Ons het onder andere Spaanse en Ierse cuisine, meer informele geregte by 'n "brewery" restaurant, die "famaous New York cheesecake" en pizza en bagels gehad.

Dit spyt my egter om julle mee te deel dat ek, behalwe vir 'n moontlike afstammeling van Lassie, en Micky Mouse en Sesame (ek dink) geen ander celebrities gesien het nie - nie eers in 5th Ave of Central Park nie! Ons het darem president Obama se helikopter (en ek dink so 75% van die polisiemag) vanaf 'n afstand gesien land.

New York was inderdaad 'n (groot, nee, BAIE groot) belewenis!

Die Wanamaker orrel in Macy's

Musiek het nogal die vermoe om maklik trane in my oe te bring. So vind ek myself telkens in trane wanneer ek hier vanuit California na "U eie keuse" op my internet RSG luister of as dieselfde radiostasie Theuns Jordaan of Juanita du Plessis of enige ander Afrikaanse musiek wat my aan die huis herinner speel. So, kon ek ook nie anders as om 'n traan of twee te stort toe die pragtige orrelklanke die bedrywige mode-afdelingswinkel, Macy's vir 'n paar minute gevul het nie!

Macy's is amper soos ons Edgars. Dit is 'n gesofistikeerde mode afdelingswinkel wat al vir baie jare deel is van die Amerikaanse gesin. Veral in die ouer en groter stede, soos Chicago en Philadelphia, kan mens sommer dadelik die gevoel kry dat dit 'n belangrike rol in die stylvolle, ryk huisvrouens van die vyftiger en sestiger jare se (sosiale) lewens gespeel het - nie alleen om uitrustings vir spesiale geleenthede te kom koop nie, maar ook vir sosiale aktiwiteite - soos die spesiale tee en koek kuiertjies in die Macy's restaurant - so tussen die inkopies-doen deur! Ek meen, dis harde werk om klere te koop - veral met die verskeidenheid wat aangebied word! Net die dames afdeling van Macy's in New York is 8 vloere vol!

Macy's in Philadelphia lok egter ook toeriste vir ander redes as die groot verskeidenheid modes- die Wanamaker Orrel. Hierdie orrel, ontwerp deur George Ashdown Audsley van die Los Angeles Art Organ Company, het 'n lang en interessante geskiedenis. Elke dag, behalwe Sondae (ironies, ne?), om 12:00 en 17:30 kan mens na gratis uitvoerings, van so ongeveer 30 min lank, op die orrel luister.

'n Aanhaling uit die New York Times beskryf dit soos volg:

"Suddenly, organ music fills the space... Powerful, full-throated, intricate...it pours from golden pipes arrayed at one end of the atrium. Heads snap up. Chills travel up and down spines. 'Can you see it?' asks a woman, peering upward. 'Can you see the Organ?'"

As daar nou een ding is wat Philadelphia vir my spesiaal gemaak het (behalwe die ACRL konferensie, natuurlik), is dit die orrel in Macy's...

Philadelphia

Philadelphia was een van die hoogtepunte van ons VSA belewenis. Nie alleen is die ACRL konferensie een van DIE konferensies vir akademiese biblioteke nie, maar dit was ook 'n geleentheid waar ons groep van nege weer bymekaar was - en glo my, dit was wonderlik om weer Afrikaans te kon praat!

Ons het almal Maandag vanaf ons verskillende plekke in Philadelphia aangekom en kon Dinsdag eers bietjie "sight seeing" doen in Phili. Ons het weer die "Hop on - Hop off" bus toer gedoen, wat 'n goeie oorsig oor die stad se belangrikste toeriste aantreklikhede gegee het. So was ons by die "Independence National Historical Park" en "Liberty Bell" en het verskeie ander historiese plekke gesien.

Die konferensie was baie interessant. Ek het Woensdag 'n werkswinkel getiteld "Innovation bootcamp" bygewoon en dit uiters leersaam en kreatief gevind. Dit was 'n groot konferensie met meer as 3000 bywoners en baie interessante sprekers. Daar was verskeie sessies wat gelyktydig aangebied is, en dit was partykeer moeilik om te besluit watter een om by te woon. Soos wat mens van 'n Amerikaanse konferensie sou verwag, was daar heelwat meer uitstallers as wat ons by konferensies in SA sien, en hulle was nogal kreatief met hulle bemarking! So was daar byvoorbeeld Oscar, die "charming" robot. Ek weet nou nog nie hoe sy "kop?" werk nie, maar toe ek en Naomi (oorspronklik van Stellenbosch) daar verby stap, toe roep hy my (spreek nogal my naam mooi reg uit). Hy begin toe met ons gesels - vra die gewone, bv waar kom julle vandaan, watter taal praat julle (ons kry nogal baie hierdie navraag, agv ons duidelike Afrikaanse aksent), ens. Die outjie was nagal heel "pittig" en as ek nie geweet hy 'n robot (soos bi-di-bi-di van jare gelede op die TV) was nou, sou ek gedink het hy probeer by ons aanle! Hoe dit ookal sy, toe ons groet, vra hy toe hoe se mens "thank you" in Afrikaans. Ons se toe "baie dankie ", en hy se toe ewe: "no, I don't want to buy - a - donkey!"

Saterdag-middag was ons weer bietjie af, nadat die konferensie klaar gemaak het. Ek en Sunette het in "Antique Row" gaan stap. In Washington Square, 'n park daar naby, het ons op 'n groep mense afgekom, wat eers soos 'n optog gelyk het. Eers toe ons nader stap, het ons besef dit is 'n "massa kussingeveg". Eers op die TV nuus die volgende oggend, het ons gehoor Amerika het nasionale kussingeveg dag gevier die Saterdag.

Nou is ons in New York. Kyk uit vir die volgende "posts" oor al ons avonture hier in Manhattan!

Nog 'n opwindende naweek in Davis!

Vrydag was 'n vakansiedag in California en die UCDavis studente het hierdie week "Spring Break" gehad, so dit was nogal rustig op die kampus. Die dorp is egter toegesak deur Veeartsenykunde studente met die SAVMA 2011 simposium wat vanaf Donderdag tot Saterdag hier aangebied is. Selfs die hotel waar ek bly was baie lewendiger as gewoonlik.

Ek het ook vir Robert Taylor van CAB (in Engeland) hier raakgeloop. Hy was een van die uitstallers by die konferensie. Ek het toe Donderdag-aand saam met die mense van CAB by 'n Thai restaurant gaan eet. Hy stuur groete vir almal op Onderstepoort!

Vrydag het ek saam met ander "librarians" van die Shields Library die Napa vallei wynroete gaan besoek. Dit was wonderlik. Dit is so mooi daar - lyk amper soos die Stellenbosch / Franschoek omgewing. Ons het 'n paar ongelooflike mooi wynplase besoek en die wyn is regtig baie lekker. Ons het 'n wonderlike middagete by die Rutherford Grill gehad. Dit was net 'n ongelooflike lekker dag!

Saterdag - oggend het ek bietjie gaan inkopies doen, en Saterdag-aand het ek na die St. Petersburg Philharmonic Orchestra by die Mondavi Center gaan luister. Hulle het Rimsky-Korsakov, Shostakovich en Brahms uitgevoer. Alisa Weilerstein was die solis op die cello. Sy was ongelooflik en het die hele Shostakovich: Concerto for Cello No. 1, Op. 107 uitgevoer sonder bladmusiek. Die ancore was Elgar se "Enigma variation". Dit was regtig besonders - ek was amper in trane, so mooi was dit!

Wel, nou moet ek weer pak, want more-oggend is ek weer oppad Philladelphia toe vir die ACRL konferensie.

Sondag - middag by die Mondavi

Wat 'n lekker middag was dit! Gail en Sandy, hier by die Shields Library het my genooi om saam met hulle na 'n vertoning by die Mondavi center te gaan kyk. Dit was 'n vertoning gemik op jonger kinders, maar ek dink hulle ouers en oupas en oumas het dit selfs meer geniet!

Die vertoning was deur Dan Zanes and Friends met die UCSan Francisco Gospel Choir as gaskunstenaars. Hulle het bekende volksliedjies, kinderliedjies en 'n paar gospel liedjies gesing en gedans. Die orkes het bestaan uit instrumente soos kitare, 'n paar viole, dromme, 'n accordion, banjo en 'n mandolien! Die musiek het behoorlik die kinders en hulle ouers aan die dans gehad en die gehoor het hulle gate uit geniet!

Na die vertoning het ons by 'n Japanese restourant in die dorp gaan Sushi eet - dit was van die lekkerste sushi wat ek nog geeet het.

Nou is die naweek verby, en more-oggend begin 'n nuwe week. Soos in Suid-Afrika, is dit ook 'n kort werksweek. Vrydag is César Chávez Day in California. Ek is deur kollegas van die Shields Library genooi om Vrydag saam te gaan Napa vallei toe - ons gaan weer wyn proe!

Week 2 in die Shields Library

Die doel van my besoek aan die VSA is hoofsaaklik om te leer by die Amerikaners. Met twee weke van waarneem en gesels met "librarians" hier, is daar inderdaad al verskeie idees, wat ek hoop, ons sal kan implimenteer in ons biblioteek. Ek woon ook baie vergaderings by. Waar ek aanvanklik maar soos 'n toeskouer gevoel het, begin ek nou die baie akkronieme wat hulle gebruik te verstaan, ken ek ook al baie van die mense en begin begryp ek hoe dinge hier werk.

Hulle is werklik hard getref deur die globale ekonomiese krisis, en op elke vergadering speel die "budget" 'n belangrike rol. Wat hulle egter goed doen is om te "collaborate" en die tien kampusse van die University of California deel verskeie produkte, verdeel take tussen hulle en werk baie nou saam met die oog op koste besparing, werksverdeling en vereenvoudiging van werksprosesse. Ek dink ons kan veral hier baie leer.

Daar is egter 'n paar aspekte waar ons hulle voor is. Toe ek met hulle metadata-kundige gesels het oor hulle e-tesisse en digitale versamelings, was het verbaas om te sien hoeveel prosesse nog nie in plek is nie. Ons kan werklik trots voel oor ons digitale produkte en veral ons wersvloei wat in plek is en baie meer eenvoudig bestuur word.

Vrydag het ek die "UC Davis Health Informatics 5th Annual Conference" bygewoon. Ook hier is die "buzz words" "collaboration" en "Multi disciplinary appraoches". Die tema was "change management" en hoewel die fokus in die mediese wereld was, glo ek dit is net so toepaslik in die biblioteek wereld.

Ek het ook personeel van die mediese en veeartsenykunde biblioteke hier ontmoet. Die laaste twee weke van my tyd in Davis gaan ek by hierdie biblioteke deurbring.

Ek heg ook fotos van die kunswerke in die Shields Library hierby aan. Daar is ongelooflike mooi kunswerke en foto versamelings in die biblioteek. Hulle beplan om "QR codes" wat na beskrywings en verdere inligting op die webblad "link" by elke skildery, foto of beeldhouwerk aan te bring. Ek dink dit is 'n briljante idee.

'n Renerige Saterdag in Sacramento

Die afgelope twee Saterdae was ek Sacramento toe en ek dink dis nou tyd om ander omgewings te gaan verken! Tog, met die baie reen hier in California die afgelope week, is ek (weereens) afgeraai om San Francisco toe te gaan. Nou, wat doen ek dan?

Amy Kautzman, die "Associate University Librarian for Humanities and Social Sciences" het aangebied om die wynroetes net buite Sacramento vir my te gaan wys - en wat is nou lekkerder as wyn-proe op 'n renerige Saterdag-middag!

Ek moet erken, California se wyn vergelyk nie te sleg met ons Suid-Afrikaanse wyne nie! Ons was eerstens by die Old Sugar Mill in Clarksburg, California, waar mens wyn van 6 wynmakers kan proe. Nie ver hiervandaan af nie, is 'n kleinerige, maar baie mooi landgoed, die Bogle Vineyards. Ek het regtig baie van hulle wyn, veral die Merlot gehou. Die wyn by albei plekke waar ons was, was verbasend goedkoop en ek wens ek kon meer koop om saam te neem Suid-Afrika toe!

Ons het daarna net rondgery en ek het my verkyk aan die mooi plattelandse omgewing. Hier is ongelooflik baie water - kanale en riviere waarlangs jy ry. Op een stadium het die omgewing my nogal herinner aan die wynplase langs die Oranje rivier daar in die omgewing van Kanon-eiland / Keimoes rond in die Noord Kaap.

Op ons roete het ons vinnig aangedoen by 'n klein dorpie, Locke. Dit is 'n dorpie wat deur Chinese vir Chinese in die omgewing gebou is. 'n Pragtige, historiese plekkie met baie klein, amper - vergete Chinese winkeltjies en restaurante.

St. Patrick's Day Parade

Lyk my hier in die VSA is St. Patrick's Day 'n groot geleentheid. Vandat ons hier aangekom het (en dit is al 'n maand gelede), is daar al groen versierings en spesiale items vir hierdie dag wat op 17 Maart gevier word.

My beplanning was om gister (Saterdag) met die trein San Francisco toe te gaan, maar met die gerugte van tsunamies, het ek besluit om bietjie van my beplanning af te wyk, en is toe weer Sacramento toe. Daar aangekom het ek toe meer na die middel dorp toe gestap en later ook weer deur die rustige tuine by die State Capitol gebou gedrentel.

Later is ek toe weer na Old Sacramento en dis hier waar ek my toe vasloop in die parade. Wat 'n belewenis was dit nie! Ek het my nie slegs verkyk aan die mense met allerande kostuums, verskeie motors (van antiek tot sportmotors) die orkeste en perderuiters wat aan die parade deel geneem het nie, maar ook aan die mense wat hulle ondersteun het! Soveel passie het ek nog nie eens by die Blou Bul ondersteuners waargeneem nie!

Ek het ook lekker rustig in die klein winkeltjies rondgeloop en persentjies vir die mense by die huis gekoop.

Later die middag is ek weer met die trein terug na Davis.